de scholen sluiten - even valt alles weer samen ..

Foto van cdc op Unsplash

Overleven vraagt afkijken; dat is al eeuwen zo. Kinderen volgen nauwgezet de gebaren en gedragingen van hun volwassen soortgenoten en imiteren wat ze zien. Zó houd je het vuur aan, zo maak je een vlecht en zó zeef je zorgvuldig steentjes uit de linzen. Zij knuffelen hun poppen of zetten ze in de hoek, ze richten een winkeltje in en oefenen voor brandweerman. Of superman, of beautyvlogger. Hun voorbereiding op een volwassen bestaan is dan al in volle gang.

Lange tijd speelde dit schouwspel zich af binnen kleine familiegemeenschappen. Spel, les en arbeid lagen dicht bij elkaar. Maar ergens in de 8e eeuw vaardigde een koning, hij heette Karel de Grote, een wet uit. Alle jongens in zijn rijk moesten leren lezen, schrijven en vooral: bidden. Na een paar eeuwen had elke parochie een eigen schoolmeester.
Er volgden wetten voor de meester zelf. Vanaf de 19e eeuw moest hij een diploma hebben om les te mogen geven. Niet langer was de familie dé plaats waar kinderen, al spelend en lerend, volwassen werden. Kerk, school en sinds de industriële revolutie ook de fabriek leverden hun deel.
Nog meer wetten zorgden voor meer regels en nieuwe banen. Er kwamen leerplichtambtenaren (om ervoor te zorgen dat elk kind dagelijks naar school ging) en onderwijsinspecteurs (om te controleren of scholen hun leerlingen tot nuttige leden van de maatschappij kneedden). Jeugdrechters en kinderbeschermers (om kinderen te beschermen tegen hun ouders of tegen zichzelf). En sociaal werkers. Die brachten gezinnen rust, reinheid en regelmaat bij, soms zelfs in ‘woonscholen’. Dan kwam de sociaal werker wekelijks langs om te controleren of het huis schoon, vader nuchter en het kind naar school was. Tenslotte kwamen er ook jongerenwerkers, om verantwoord spel te stimuleren en kinderen ertoe te brengen zich alle bemoeienis te laten welgevallen. Zo groeide een bont geheel van mensen in functie. Spel, les en arbeid waren in tientallen deeltaken onderverdeeld.

Totdat in 2020 het Corona-virus het gezelschap tot stilstand brengt.
De scholen zijn leeg. Het buurthuis gesloten en zo ook de kantoren. Ouders werken thuis. Ze  Zoomen. Ze bellen. Ze bestellen. Ze koken en ze wassen.  Ze lezen voor, ze rekenen voor. De kinderen zien alles, imiteren alles. Zo leren ze thuis, net als eeuwen geleden, met hun ouders als voorbeeld en leermeester.  Spel, les en werk zijn voor éven herenigd. 

---